بهترین متخصص روانشناس در تهران

بهترین متخصص روانشناس در تهران:

بهترین دکتر روانشناس در تهران:

در این صفحه میخواهیم به راهنمای انتخاب بهترین دکتر روانشناس در تهران و معرفی متخصص روانشناس در تهران بپردازیم. لطفا تا انتهای متن با ما همراه باشید.

روانشناسی:

روانشناسی، یک شغل و حرفه کاملا تخصصی است ونیاز است که فرد از مهارت کافی و لازم برای درمان برخوردار باشد و چون یک روانشناس با روحیه و روان فرد سروکار دارد، باید از ویژگیهای خاصی برخوردار باشد.

گرچه اگر در اینترنت روانشناس خوب را سرچ کنید، یک لیست بلند بالایی می آید و افراد زیادی را به عنوان روانشناس خوب معرفی میکند؛ اما باید در نظر داشته باشید که همه آنها مطالب درست و حقیقی را ننوشته اند.

پس بهتر است از تجربه فرد روانشناس و ساعتهایی که روان درمانی کرده و افرادی که از ویزیت ایشان رضایت داشته باشند، کمک گرفت و روانشناسی مناسب انتخاب کرد.

بهترین روانشناس:

در بیشتر موارد، جلسات روان درمانی، انجام تستهای روانشناسی و مشاوره های روانی، زیاد است و از این رو وقت، هزینه و صبر و حوصله زیادی را نیز می طلبد؛ پس هر چقدر زمان برای انتخاب دقیق یک روانشناس صرف شود باز هم می ارزد.

همیشه صحبت کردن با دیگران و به اصطلاح دردو دل کردن حال آدم را خوب میکند و وقتی بدانید که گوشی شنوا با راحتی و دقیق به حرفهایتان گوش میدهد و حس خیلی خوبی به شما میدهد و شاید رضایت شماراهم جلب کند؛ اما یک روانشناس خوب نباید تنها به این امر اکتفا کند.

بلکه باید پروسه درمان را به گونه ای جلو ببرد که بیمارش را در هرجلسه ارزیابی کرده، حال او را بررسی کند و نکاتی را که لازم است برای بهبود وضعیتش به او یادآوری کند و یا حتی احتمال دارد به او تمرینهایی را بدهد که باید حتما انجام داده و نتیجه را به روانشناس خود اعلام کند.

مهمترین ویژگی روانشناس:

حتما تا کنون شنیده اید که فلان متخصص جراح خیلی خوب است گرچه اخلاق خوبی ندارد اما جراحی های او بدون نقص است؛ این نکته اصلا مهم نیست که اخلاق او چگونه است چون اصل کار او جراحی خوب است که به عالی از پس آن برمی آید؛ اما در بحث روانشناسی مهمترین بحث اخلاق و چگونگی رفتار یک روانشناس با بیمارش است.

چون روان درمانی، یک بحث روحی و عاطفی شدید را میطلبد، باید حتما روان درمانگر از اخلاق عالی برخوردار باشد و بسیار پیش آمده که روانشناسان از یک روش برای درمان استفاده کردند، اما بر حسب اخلاق و رفتار آنها نتیجه ای که گرفته اند بسیار متفاوت بوده است.

پس یک روانشناس وقتی می تواند خود را روانشناسی خوب معرفی کند که مهارت برقراری ارتباط صحیح را با بیمار خود داشته باشد و بتواند اعتماد او را جلب کند.

یک روانشناس خوب، حداقل چیزی که باید داشته باشد تا شما به او اعتماد کنید پروانه کارو تحصیلی از نظام روانشناسی است؛ که گرچه نشان و تجربه یک روانشناس خوب نیست اما حداقل باید پروانه روان درمانی را داشته باشد تا بتواند بیمار پذیرش کند.

یک روانشناس باید بتواند در مقابل سخنان شما برانگیخته نشود، قضاوت نکند، به خوبی گوش کند و بتواند با شما رابطه ای قوی و درست ایجاد کند.

هیچ تضمینی برای اینکه شما بعد از جلسات روان درمانی بهبود کامل پیدا میکنید وجود ندارد و هیچکس نه شما و نه درمانگر شما نمیتواند این تضمین را بدهد، چون برای یک درمان کامل فاکتورهای زیاد و طولانی مدت لازم است.

مشاور یا همان روانشناس قبل از ورود شما به اتاقش تمام کارهای خصوصی خود را انجام میدهد تا هنگام صحبت با شما حواسش کاملا متمرکز شما باشد و به صورت کاملا حرفه ای بتواند رفتار شما را مدیریت کند.

اگر اختلالی در رفتار شما می بیند، آن را به گونه ای نشان میدهد تا شما بتوانید رفتار و اختلال رفتاری خود را در تمرکز کامل مدیریت کنید و حس خوبی از جلسات روان درمانی داشته باشید.

روانشناس قبل از آمدن شما خلاصه ای از جلسات قبلی شما را که در پرونده شما یادداشت کرده بررسی میکند و روند درمانی شما را تحت کنترل دارد.

روانشناس روشهای مختلف درمانی را برای شما توضیح میدهد و اگر شما سوالی برای هرروش داشته باشید یا بخواهید آن روش را امتحان کنید، به شما پاسخ کامل و صحیح داده و همه جوره اعتماد شما را جلب میکند؛ همچنین او به گونه ای برخورد میکند که بتوانید بین رفتار و احساسات درست قرار بگیرید و برخورد مناسب داشته باشید.

درمانگر باید مراقب سوالهای خود باشد و دائم شما را به گذشته و یا خاطرات تلخ نبرد و نخواهد از ناراحتی های خود مدام صحبت کنید؛ او باید بتواند هیجانات خود را کنترل کند و با شنیدن هر صحبت از طرف شما دچار هیجانی خاص نشود و در کل باید هیجان خود را کنترل و هیجانات شما را مدیریت کند.

یک درمانگر خوب باید محیطی امن و بدون استرس را برای شما داشته باشد؛ تا به راحتی بتوانید باهم ارتباط داشته باشید و هیچ چیزی باعث ناراحتی شما نشود؛

گاهی پیش می آید که درمانگر از مثالی برای بیمار استفاده میکند که حتما باید به جا و قابل لمس باشد تا بیمار آنها را کاملا درک کند و گاهی شاید خود درمانگر شرایط بیمارش را داشته باشد، یا از نزدیک حس کرده باشد و کامل بتواند حال بیمارش را درک کند و به او کمک بیشتری بدهد؛ البته احتمال دارد در دوره های آموزشی و کارآموزی هم روانشناسان، بیمارانی را در شرایط اکنون بیمار خود دیده باشند؛ پس بهتر میتوانند با او برخورد داشته باشند و از یک درک متقابل استفاده کنند.

 مشاور شما، در هر جلسه برای شما توضیح می دهد که تا الان به کجا و چه نتیجه ای رسیده اید تا کجا و چگونه باید پیشرفت کنید و برسید و همچنین او به اندازه کافی میگوید و می شنود تا بهتر بتواند کمک حال شما باشد.

هنگامیکه از جلسه روان درمانی بیرون می آیید و حال خوبی دارید نشان دهنده این است که مشاور شما توانسته رابطه خود را با شما در حال مناسبی قرار دهد.

روان درمان خوب باید از اصطلاحات و حرف هایی استفاده کند که برای بیمارش قابل فهم و درک باشد نه اینکه اصطلاحات پزشکی و درمانی خاص رشته تحصیلی خود را بیان کند که بیمار با آنها آشنایی ندارد؛

مشاور باید به بیمار یاد بدهد که خودش، شادی و ناراحتی خود را کنترل کند و باید به او بیاموزد که دیگران و گذشته را همیشه مقصر نداند و سرزنش نکند، بلکه در زمان حال با شاد بودن به زندگی روزمره خود برگردد.

مشاور به شما یاد میدهد تا علایم بیماری خود را بشناسید، بخوانید، روی آنها تمرکز کنید و مدیریت داشته باشید.

یک روانشناس خوب میداند که شاید در مواقعی پیش بیاید که نتواند پاسخ تمام سوالات شما را بدهد و در این صورت صادقانه این مطلب را با شما در میان میگذارد و از شما زمان میخواهد تا با دیگر همکارانش مشورت کند و جواب سوال شما را بعد از تحقیق و بررسی به طور کامل و صحیح به شما بدهد و از دادن پاسخ اشتباه جدا خودداری میکند.

همدلی:

همدلی کردن با بیمار و یا همان قرار دادن خود به جای او به بیمار بسیار کمک میکند و حس خوبی به او میدهد و همه میدانیم که همدلی بسیار بهتر از همزبانی است و یک روانشناس خوب باید این اخلاق خوب همدلی را داشته باشد و این حس را با بیمارش در میان بگذارد؛ چون بدون داشتن یک رابطه قوی و مورد اعتماد بین بیمار و درمانگر درمانی هم صورت نخواهد گرفت.

یکی از اصول مهمی که روانشناسان خوب، باید در نظر داشته باشند و با بیمارشان هم در میان بگذارند این است که گر چه رابطه ای قوی و خوب باهم دارند، اما این رابطه باید در حیطه درمانگرو بیمار باشد و به یک رابطه عاطفی و دوستی تبدیل نشود که روند بیماری را به خطر می اندازد؛ پس یک روانشناس خوب با آموزشهایی که دیده است باید بتواند رابطه خود را مدیریت کند و صمیمی بودن را به رابطه عاطفی شدید مبدل نکند.

درمانگر یا همان روانشناس، شما را یک فرد کامل می داند، نه اینکه بخاطر ناراحتی هایی که دارید با شما برخورد کند؛ او گرچه شرایط و حال و روحیه شما را کامل درک میکند، اما به شما به چشم یک انسان کامل می نگرد و شما را به این سمت راهنمایی میکند.

مشاور باید از اعتقادات، مذهب و دین بیمارش حمایت کند و حتی از اعتقادات او برای درمانش کمک بگیرد؛ همچنین مشاور باید بتواند اخلاق خود را در مقابل شما کنترل کند و در مقابل سخنان شما واکنش هیجانی یا تلخ یا عاطفی نشان ندهد، بلکه بتواند خود را کنترل کرده و از دید یک درمانگر به شما کمک کند؛ درمانگر باید حریم خصوصی شما را حفظ کند و به آن ورود نکند و همچنین رفتارهای خاص و اغراق آميز از خود بروز ندهد.

پیشرفت شما در طی دوره درمان نشان میدهد که شما و درمانگران توانسته اید رابطه خوب و درست با هم داشته باشید و روند بیماری شما، رو به بهبود است

نوع بیماری و روش درمان برای هر بیمار متفاوت است و مشکل و شرایط هر کس باهم فرق دارد؛ پس مطمئنا تغییرات در یک روند بیماری به سرعت رخ میدهد و برای درمان کامل باید صبر و حوصله زیادی داشت و دوره درمان را کامل کرد.

درمان خوب:

درمان، زمانی خوب است که فرد احساس آرامش راحتی بیشتری از قبل داشته باشد.

پس درمانگر باید به شما کمک بدهد تا خودتان راه درست را انتخاب کنید نه اینکه او راه درست برخورد با مشکلات را کامل به شما تحویل دهد.

شما باید در طی دوره درمان و جلسات مشاوره به قدرت و مدیریت کافی برسید که بتوانید مشکلات و ناراحتی های خود را کنترل کرده و برای هر کدام راه حل مناسبی انتخاب کنید.

درمان وقتی خوب بوده که بیمار بتواند با مسائل و مشکلات آن درست برخورد کند، دچار هیجان و اضطراب نشود و به خود و دیگران آسیب روحی و یا جسمی نزند؛ بتواند دیگران را بپذیرید.

حتی افرادی را که گاهی او را ناراحت کردند ببخشد و اشتباهشان را کوچک ببیند، بتواند در کارهایی که قبلا برایش مشکل بوده و راهی پیدا نمی کرده برای حل آنها حالا در همان کارها تصمیم درست بگیرد، بتواند تغییر کند متفاوت ببیند و سخت و بد به همه چیز نگاه نکند و در کل بتواند رفتارو احساس خود را مدیریت کند.

تمرکز بیشتری روی زندگی خود داشته باشد، بیشتر بخندد؟ شاد باشد و با لذت خوبی زندگی کند و فقط روزهای خود را نگذراند و عبورنکند.

درمان:

وقتی خوب بوده که بیمار بتواند با دیگران رابطه خوبی داشته باشد، حتی بتواند رابطه های نادرست قبل را درست کند و بتواند برای زندگی خود هدف گذاری کند و به سوی اهداف خود حرکت کند، برنامه ریزی داشته باشد نه اینکه برنامه ای را بدهند و صرفا او اجرا کننده باشد،

در برخورد با دیگران خود را پایین تر از آنها نداند و بتواند رابطه صحیح ایجاد کند و خود را فردی مهم و مفید بداند.

یک روانشناس خوب یک شنونده کامل است و تمرکز فقط بر روی بیمار و شنیدن کامل حرفهای اوست و طوری برخورد میکند که بیمار اعتماد کند و حرفهای مهم و احتمالا خصوصی زندگی خود را با او در میان بگذارد.

پس یک روانشناس خوب، باید با وقت و دقت کافی به حرفها و درد دلهای بیمارش گوش کند و در قبال این سخنان عکس العمل صحیح را داشته باشد.

یک درمانگر خوب، قابل اعتماد است و میتوان راحت در مورد احساسات و رفتارهای خود با او صحبت کرد و حرفهای ناگفتنی که شاید نتوانید به دیگران بازگو کنید را برای او باز کنید؛ تا کامل بتواند روی شما شناخت پیدا کند و برای درمان شما روش بهتر و درست را انتخاب کند.

امیدواری:

درمانگر خوب، به بیمارش روحیه و امید میدهد؛ تا او را برای زندگی بهتر از قبل امیدوار کند و بتواند با روحیه بالا در جلسات مشاوره شرکت کند؛ البته این امید دادن نباید غیر واقعی و غیر قابل دسترس باشد و باید با شرایط بیمار هم خوانی داشته باشد.

هدف:

درمانگر و بیمارش باید هدف مشخصی داشته باشند و بدانند در طی دوره درمان میخواهند به چه چیزی برسند و برای رسیدن به این اهداف چه کارهایی باید انجام شود و حدودا چقدر زمان لازم است.

روند درمان:

شاید بیمار، خود نداند که در چه مرحله از روند درمانی قرار دارد، اما درمانگر با یادداشت کردن مطالب مهم هر جلسه باید روند درمان را تحت کنترل داشته باشد و در هر جایی که لازم بود تغییراتی در این پروسه درمانی ایجاد کرد تا زودتر و بهتر به بهبود و سلامت کافی رسید.

توصیه مستقیم:

توصیه مستقیم روانشناس، حکم همان ماهی دادن معروف است و مشکل بیمارش را حل نمیکند بلکه یک روانشناس خوب باید به بیمارش کمک کند تا مسائل خود را تحلیل کند و برای حل آنها تصمیم درست بگیرد.

توصیف مشکل:

یک درمانگر باید صادق باشد و از آنجایی که بیمار دوست دارد بداند دقیق مشکلش چیست و چه علائمی دارد، باید واضح ناراحتی اش و علایم آن را برایش توضیح دهد و به او متذکر شود که در طی دوره درمان به خوبی میتوانند این مشکل را حل کنند و هرگز نگذارد بیمارش سردرگم باشد که چه به سرش آمده و چرا جلسات مشاوره را باید بگذراند و هدف از این مشاوره ها چیست.

تفاوت فرهنگی:

یک روانشناس باید با گرفتن شرح حال در ابتدا بفهمد بیمارش از چه فرهنگ و قومیتی برخوردار است و چه آداب و رسومی دارند؟ چه اعتقاداتی دارد و چقدر به آنها پایبند است؟ تا ناخودآگاه به رسوم و اعتقادات بیمار خود بی احترامی کند و باعث رنجش بیمار خود نشود و حتی گاهی میتوان از دانستن همان فرهنگ و اعتقاد برای بهبود بیمار کمک گرفت.

مدیریت:

یک روانشناس خوب، باید بداند که جلسات روان درمانی متعلق به بیمار است، تمام وقت و انرژی خود را صرف بیمار کند و از کارهای شخصی یا صحبتهای شخصی و خاطرات خود در زمان مشاوره بپرهیزد و زمان را کامل به نفع بیمار مدیریت کند.

علم روانشناسی هم مانند سایر علوم هرروز شاهد پیشرفتهای زیاد و خوبی است که روانشناسان باید به اطلاعات خود این موارد روز را اضافه کرده و در درمان بیمارانشان از آنها کمک بگیرند.

متاسفانه  هستند متخصص روانشناس که جز کتابهای درسی خود یک کتاب روانشناس مختلف هم مطالعه نکردند و هیچ اطلاعات روزانه ای از علم روز روانشناس ندارند و به مداوای بیمار هم مشغولند؛ اما روانشناسان خوب و فهمیده ای هم وجود دارند که حتی اگر برای درمان بیمار خود دچار مشکل شوند سریع او را به دوستان و همکاران دیگر خود و یا به روانپزشک ارجاع می دهند تا بیمار سریع به درمان لازم برسد.

هدفی جز بهبود بیمار ندارندو اگر روانشناسی بود که برای همه افراد با هر سن و وضعیتی مشاوره میداد باید به کار او شک کرد؛ چون هر نوع بیمار روش درمانی خاصی دارد و نمی شود یک روانشناس خوب در تمام سنین، تمام بیماریها و تمام درمانها تبحر کافی و عالی را داشته باشد.

بهترین روانشناس:

بهترین از لحاظ هرکس معنا و مفهوم خاص خود را دارد. نه تنها در علوم پزشکی بلکه برای حتی یک خرید هم هرکس سلیقه خاصی دارد و بهترین از لحاظ هر فرد متفاوت است؛ پس نمیتوان گفت بهترین روانشناس کیست و نام شخصی خاص را برد.

البته شاید از روی فاکتورهایی که برای یک روانشناس خوب نام برده شد بتوان روانشناس خوب را شناخت؛ اما اینکه بخواهیم او را معرفی کنیم کار قابل قبول و درستی نیست چون سلایق مختلف است.

پس روانشناس خوب کسی است که مهارت تجربه اخلاق حرفه ای علم شناخت بیماری و روشهای درمانی را به خوبی دارا باشد.

سوال:

شاید برای همه این سوال مطرح شود که تا وقتی که ما به روانشناس مراجعه نکنیم که نمی توانیم تشخیص دهیم او ویژگیهای یک روانشناس خوب را دارد یا خیر؟

این مطلب کاملا درست است اما لازم نیست حتما خودمان به روانشناس مراجعه کرده باشیم؛ بلکه با پرس و جو از دیگران میتوانیم یک روانشناس خوب و قابل اطمینان که با شرایط و وضعیت ما هم خوانی داشته باشد، انتخاب کنیم.

البته میتوان در اینترنت هم سرچ کرد و حتی رزومه کاری وی را بررسی کرد و اگر بتوانیم صحت آن را متوجه شویم این راه هم میتواند یک روانشناس خوب را به ما معرفی کند.

اگر روانشناس خوب را که با شرایط شما جور باشد، پیدا کردید می توانید در یک جلسه او را بیشتر مورد ارزیابی قرار دهید و در صورت داشتن رضایت پروسه درمان خود را به او واگذار کنید و از تجربیات و علم او برای بهبود خود کمک بگیرید.

بهترین متخصص روانشناس در تهران

همانطور که مطالعه نمودید؛ با توجه به مطالب گفته شده تشخیص بهترین فوق تخصص روانشناس در تهران بسیار حائز اهمیت است.

اگر به دنبال متخصص روانپزشک هستید؛ شما را دعوت به مطالعه‌ی صفحه بهترین متخصص روانپزشک در تهران می‌کنیم.